De Sikh religie is strikt monotheïstisch; er is maar één almachtige God. ‘Absoluut’ maar wel ‘alles doordringend’. De ‘eeuwigheid’, het kent geen begin noch einde. De ‘Schepper’, de ‘oorzaak van oorzaken’. ‘het Universum’ zonder vijandschap, zonder haat, alomtegenwoordig in zijn creatie en er buiten. Hij is niet langer de God van één natie, maar de GOD van GRATIE. Hij heeft de mens niet geschapen om hem te straffen voor zijn zonden, maar voor de realisatie van zijn ware doel in de kosmos, namelijk om één te worden met de almachtige zelf.

“Oh mijn gedachte, gij die de bekwaamheid heeft het licht te belichamen; herken uw essentie
Oh mijn geest, God is altijd bij u; door het woord van de Guru eniet men zijn liefde.
Ken uw essentie (van het leven) dan kent gij de schepper en kent gij het mysterie van leven en dood”

Sri Guru Granth Sahib Ji, (pg. 441)

De basis postulaat van het Sikhisme is: dat het leven niet zondig is in zijn origine, maar juist zijn oorspong vindt in een Pure Bron; het Ware/ het Goede zit in iedereen.

Dit principe is niet alleen terug te vinden in de Sikh- filosofie, maar is ook prominent aanwezig in de geschiedenis en de karakterisering van Sikhs. De Sikhs erkennen het kastensysteem niet en daarbij keuren ze bodemloze rite, bijgeloof en idoolverering af. God of Godverering kent geen entiteit.

“Manas ki Jaat sabhe ekai paichanbo”
Bezie de gehele mensheid als één.
“Ek Pita ekas ke hum baarak”
Wij zijn allen de kinderen van dezelfde almachtige God.

Sri Guru Granth Sahib Ji, (pg 611)

Het Sikhisme omvat een praktische levensleer die voorschrijft de samenleving te dienen en daarbij broederschap en tolerantie aan te moedigen. De Sikh Gurus bemoedigden geen kluizenaarsleven; je moest juist actief deel nemen aan de maatschappij en een voorbeeld zijn voor anderen door o.a. eerlijk je kost te verdienen

Hij alleen, Oh Nanak, weet de weg, die iemand aflegt met het zweet op zijn voorhoofd, en zijn verdiensten vervolgens deelt met anderen.

Sri Guru Granth Sahib Ji, (pg. 1245